Ozon jako zanieczyszczenie powietrza

Smog jest to zjawisko powstającej nienaturalnie mgły w okresach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego . Do jego powstawania przyczynia się przemysł oraz zanieczyszczenie spalinami dużych miast i aglomeracji.  Aby powstał potrzebna jest również wilgoć i spokojne, niezmącone wiatrem powietrze, czemu sprzyja duża ilość budynków, które od niego chronią. Smog jest jednym z zanieczyszczeń antropogenicznych. Mimo ogólnego przekonania takie zanieczyszczenia występują w środowisku w mniejszej ilości niż zanieczyszczenia naturalne, natomiast są bardziej groźne. Spowodowane jest to między innymi faktem, że stężenia zanieczyszczeń są duże na małych obszarach, zazwyczaj gęsto zaludnionych.

Nauka wyróżnia dwa typy smogu:

•    Smog typu londyńskiego – kwaśny, występujący w zimie, w umiarkowanych strefach klimatycznych;
•    Smog typu Los Angeles – inaczej fotochemiczny, występujący w lecie, w strefach subtropikalnych.

Powyższe rodzaje smogu różnią się swoim składem a my skupimy się na smogu londyńskim. Problem stanowi tutaj przede wszystkim ozon który jest pożądany, ale nie w warstwie przygruntowej. Aby wytworzył się smog tego typu konieczne jest silne nasłonecznienie powietrza – może występować w temperaturach 24 – 35 st. C, może zabarwić powietrze na brązowo i utrudnić widoczność nawet aż do 1,5 km.

Ozon powstaje gdy na cząsteczkę tlenu działa promieniowanie ultrafioletowe. Gdy jednak ozon znajdzie się w powietrzu którym oddychają ludzie i zwierzęta oraz transpirują rośliny, zamienia się w truciznę. U roślin zaburza fotosyntezę.

Jest ściśle związany z produkcją roślinną oraz m.in. pszczołami. Niszczy zapachy uwalniane przez kwiaty. W czystym powietrzu zapach kwiatów przyciągający pszczoły unosi się nawet na odległość 1200 metrów. Ozon jest w stanie zaburzyć wyczuwanie tego zapachu przez pszczoły nawet o 90%. Efektem tego jest niedostateczne zebranie zapasów jedzenia przez pszczoły i niedożywienie lub ginięcie z głodu. Kiedy zmniejsza się ilość pszczół, maleje produktywność roślin. Stwarza to ogromne niebezpieczeństwo dla upraw.
Ozon jest na tyle reaktywny, że działa tak samo niszcząco na tkanki ludzkie jak i roślinne.  Jest w stanie wniknąć w aparaty szparkowe na liściach, uniemożliwić roślinie pobieranie tą samą drogą dwutlenku węgla oraz zniszczyć komórki wewnątrz. Dotyczy to tak samo małych roślin jak i wielkich drzew.